Zabytkowy Cmentarz Powązkowski w Warszawie może się pochwalić imponującym, ceglanym murem o łącznej długości 4,5 km. Ten impresyjny obiekt, zbudowany w różnych epokach i z cegieł różnego gatunku, z czasem ulegał stopniowej degradacji. Wskutek tego konieczne okazało się przeprowadzenie remontu, który trwał przez wiele lat. Miasto stołeczne Warszawa wsparło ten projekt dotacją o wartości 4,2 mln zł.

Od dawna, miasto stołeczne Warszawa regularnie dofinansowuje prace renowacyjne związane z odnawianiem grobów i kaplic na Powązkach. Dzięki tym środkom udało się zapobiec dalszej degradacji tych obiektów i przywrócić estetyczne walory wielu artystycznym kompozycjom nagrobkowym.

Ceglane ogrodzenie Cmentarza Powązkowskiego, będące zarazem jego wysokim murem obronnym, również jest częścią dziedzictwa narodowego. W 2009 roku zostało ono wpisane do rejestru zabytków. Najbardziej wyróżniającą się częścią ogrodzenia jest brama św. Honoraty, która przeszła remont w 2014 roku. Od XIX wieku w murze mamy okazję zobaczyć setki płyt nagrobnych i innych elementów grobowych.

Większą część cmentarnego muru stanowią powtarzające się segmenty oraz słupy, które zwieńczone są betonowymi czapkami. Budowa tego obiektu miała miejsce na przestrzeni lat, dlatego niektóre odcinki różnią się od siebie na przykład wysokością, wykończeniem, a także stopniem zniszczenia.

Prace renowacyjne przy ogrodzeniu rozpoczęły się w 2010 roku i były częściowo sfinansowane przez miasto stołeczne Warszawa. Przed remontem stan techniczny muru nie budził optymizmu. Było to spowodowane m.in. zniszczeniami powojennymi, brakiem odpowiedniej konserwacji, wpływem warunków atmosferycznych i procesem starzenia materiałów budowlanych. Mur był zagrożony zawaleniem ze względu na osiadanie niewystarczająco głębokich fundamentów i pęknięcia w strukturze cegieł.

Ze względu na rozległość uszkodzeń, podjęto decyzję o całkowitej rozbiórce muru i jego ponownym zbudowaniu na nowych, stabilnych fundamentach. Większość cegieł z rozbiórki została ponownie użyta. W przypadku uszkodzonych elementów, zastąpiono je innymi, o podobnym wyglądzie. Wykonano także izolację, wzmocnienia żelbetowe oraz nowe betonowe czapy wieńczące. Podczas prac szczególną uwagę zwrócono na zabezpieczenie nagrobków wbudowanych w mur.

Prace były tak skomplikowane i kosztowne, że podzielono je na etapy. Ostatni z nich, obejmujący okolice ulic Tatarskiej i Ostroroga, zakończono w 2024 roku.

Należy przypomnieć, że Stare Powązki są najstarszym katolickim cmentarzem w Warszawie, założonym w 1790 roku. Spoczywa tu blisko milion osób, w tym wielu znanych i zasłużonych dla Polski osób. W 2014 roku Cmentarz Stare Powązki wraz z pięcioma innymi nekropoliami na Powązkach został uznany za pomnik historii.