Właściciele historycznych budynków w Warszawie, którzy dokonali renowacji swoich posiadłości w 2024 roku, otrzymali częściowe zwroty kosztów tych prac. Prace konserwatorskie były różnorodne – od usuwania nielegalnych napisów sprayem z elewacji, po rekonstrukcje kopuł.
Decyzję o przyznaniu funduszy na refundację podjęła Rada Miasta Stołecznego Warszawy 19 września 2024 roku. Wsparcie otrzymały dwa projekty: dwanaście dotyczących remontów obiektów wpisanych do rejestru zabytków na sumę ponad 1,1 mln zł oraz trzynaście związanych z prace remontowymi przy zabytkach ujętych w gminnej ewidencji zabytków na łączną kwotę ponad 1,2 mln zł. Projekty zostały wybrane spośród 50 wniosków, które spełniały wymogi formalne. Przy ich ocenie uwzględniono stan zachowania danego obiektu oraz jego wartość historyczną, artystyczną i naukową dla miasta Warszawy.
Znajdujący się na ulicy Mickiewicza 34/36 tzw. „Szklany dom” został zbudowany w latach 1937-1940 według projektu Juliusza Żórawskiego. Po remoncie przeprowadzonym w 2019 roku z udziałem dotacji miasta, część elewacji została zniszczona przez napisy wykonane sprayem. W 2024 roku właściciele podjęli decyzję o usunięciu szpecących zabytek graffiti. Miejsca, które były najbardziej zniszczone, zostały oczyszczone za pomocą lasera. Partie elewacji, które były poddane zabiegom, zostały połączone kolorystycznie z resztą ściany. Parter budynku został pokryty środkiem antygraffiti. Koszt refundacji wyniósł 8,3 tys. zł.
Na ulicy Rozbrat 32 i 34/36 budynki, które są własnością Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej Pracowników Przemysłu Cukrowniczego, przeszły gruntowne prace renowacyjne. Przeprowadzone działania polegały na przywróceniu oryginalnej geometrii dachów z lat 1928-31, pokryciu ich ceramiczną dachówką oraz odtworzeniu narożnych kopuł. Dzięki dostępnemu materiałowi ikonograficznemu możliwe było przywrócenie kamienicom ich przedwojennej spójności architektonicznej. Całość prac została refundowana na kwotę ponad 196 tys. zł.
Na Widoku 10 znajduje się kamienica, która została zbudowana w latach 70. XIX wieku i przebudowana na początku XX wieku. Wówczas budynek zyskał eklektyczny wygląd, który łączy różne style historyczne. Zachowała bogatą dekorację fasady, sztukaterię i stolarkę na klatce schodowej. W 2024 roku przeprowadzono remont konserwatorski, który miał na celu przywrócenie dawnej świetności części wspólnej kamienicy – klatki schodowej. Koszt refundacji wyniósł 269 tys. zł.
Kamienica na Grochowskiej 263 została zbudowana w latach 1935-1936 i posiada oryginalną dekorację na elewacji frontowej przedstawiającą św. Ekspedyta, rzymskiego legionistę i patrona żeglarzy, handlowców oraz studentów, pomagającego wiernym w ciężkich i trudnych sprawach. Prace konserwatorskie polegały na oczyszczeniu zabytku z zabrudzeń i nawarstwień biologicznych oraz konserwacji metalowych elementów. Refundacja wyniosła 6,5 tys. zł.
Budynek na Wiejskiej 2 jest częścią Starego Domu Poselskiego powstałego w latach 20. XX wieku, który został przebudowany przez Bohdana Pniewskiego w latach 1949-52. Remont przeprowadzony w 2024 roku dotyczył przejazdu bramnego wyłożonego granitem i piaskowcem. Refundacja wynosiła ponad 126 tys. zł.
Wilcza 56 to kamienica zniszczona podczas II wojny światowej, której elewacja zachowała się tylko częściowo. W 2024 roku przeprowadzono remont, który obejmował naprawę tynków i mury, renowację żeliwnej balustrady balkonu oraz odtworzenie dekoracji. Koszt refundacji wyniósł prawie 300 tys. zł.