1 sierpnia 1944 roku to data, w której wybuchło Powstanie Warszawskie.

Jak powszechnie wiadomo walki trwały aż przez 63 dni. Wydarzenie to uchodzi za jedno z najtragiczniejszych zdarzeń, które wydarzyły się w polskiej historii. Jednakże ocena tego wydarzenia nie jest aż tak bardzo prosta, ponieważ należy o wiele głębiej zapoznać się z historią tych wydarzeń, aby mów wyrobić sobie zdanie o powstańczym czynie.

To musisz wiedzieć o powstaniu warszawskim

Oczywiście trzeba pamiętać przede wszystkim o tym, że w ramach rozpoczętej akcji „Burza”, która odbyła się w styczniu 1944 roku, Armia Krajowa podjęła odpowiednie starania, aby na początku działań za wszelką cenę unikać samodzielnego rozprzestrzeniania się walk, które miały miejsce w Warszawie. Jednakże wcześniej, Armia Krajowa , jak również Armia Czerwona zdobyła Wilno oraz Lwów. Trzeba jednak zaznaczyć, iż od razu po zakończeniu się walk zbrojnych, większość oficerów została aresztowana przez NKWD. Z kolei pozostałe oddziały, które były stopniowo rozbrajane, bądź włączane do armii Berlinga, również spotkała ta sama historia.

W związku z tym, w przypadku stolicy, dowództwo, które miało pod sobą żołnierzy z  Armii Krajowej postanowiło, iż należy z całą stanowczością wyprzedzić Rosjan, jak również spróbować samodzielnie odbić Warszawę z rąk Niemców. Tak też się stało, ponieważ jednym z najważniejszych inicjatorów Powstania Warszawskiego został nikt inny, jak Leopold Okulicki, który nosił ps. „Niedźwiadek”. Argumentował on taką sytuacją tym, że jeżeli powstanie to się w pełni powiedzie, to Rosja będzie zmuszona „uznać nas, bądź też siłą złamać nas na oczach reszty świata”.

Oczywiście cała decyzja w związku z walką z Niemcami w Warszawie została w odpowiedni sposób podjęta przez gen. Tadeusz Komorowski, który nosił pseudonim „Bór” i stało się to 22 lipca. Decyzja taka w żaden sposób nie została konsultowana z pozostałymi władzami w Londynie. Pozostawało w takiej sytuacji jedynie prawidłowo ustalić, jaki będzie dokładny termin rozpoczęcia walki na terenie Warszawy, a na walkę taką wyczekiwano do momentu, aż front zbliży się do okolic stolicy. W sztabie generalnym zostało ocenione, że Armia Krajowa może być w stanie utrzymać Warszawę jedynie kilka dni, w związku z tym cały sukces powodzenia akcji został uzależniony z głównej mierze od stosunkowo szybkiego załamania i z powolnienia wojsk niemieckich, jak również wkroczenia Rosjan do Warszawy.