Wystawa poświęcona unikalnym szkicom autorstwa Piotra Kalbarczyka przyciąga uwagę miłośników sztuki i architektury. Wykonane w różnych zakątkach Polski i Turcji, rysunki te, obejmujące miejsca takie jak Piaseczno, Stambuł i Alanya, starają się uchwycić esencję przestrzeni, które mimo swojej różnorodności łączą pewne wspólne wątki. Kluczowym elementem jest nie tylko architektura, ale również sposób, w jaki przestrzenie te opowiadają swoje historie, czasem subtelnie, a czasem z echo przeszłości.

Tradycja ręcznego rysunku

W dobie cyfrowych obrazów, technika ręcznego szkicowania nabiera szczególnego znaczenia jako forma buntu wobec technologii. Każdy szkic nie tylko dokumentuje przestrzeń, ale również pogłębia zrozumienie otoczenia. Linie na papierze tworzą pomost między teraźniejszością a przeszłością, przypominając, że prawdziwe widzenie nie ogranicza się do powierzchownej obserwacji.

Zrozumienie przez tworzenie

Proces tworzenia szkiców opiera się na uważności i głębokim przeżywaniu chwili. To czas, kiedy architektura ożywa pod dotykiem artysty, a drobne detale składają się na większą całość — wspomnienia i tożsamość miejsca oraz jego niepowtarzalny rytm. Szkicowanie to nie kwestia doskonałości, lecz intuicyjnego uchwycenia sedna przestrzeni.

Rysunek jako narzędzie eksploracji

Rysowanie, niezależnie od poziomu umiejętności artysty, staje się narzędziem głębokiego poznania rzeczywistości. Proces ten wymaga nie tylko obserwacji i cierpliwości, ale także empatii wobec otoczenia. Każdy niedoskonały element w rysunku może odkryć nowe perspektywy, zmieniając sposób, w jaki postrzegamy rzeczywistość.

Piotr Kalbarczyk: artysta i mentor

Piotr Kalbarczyk, architekt i urbanista, stoi za stworzeniem tych niezwykłych dzieł. Jako wykładowca Akademii Techniczno-Artystycznej w Warszawie, prowadzi warsztaty z rysunku architektonicznego, a jego działalność edukacyjna rozciąga się również na Turcję, gdzie współpracuje z İstanbul Kültür University i Alanya University. Jako absolwent Politechniki Warszawskiej i Szkoły Głównej Handlowej, Kalbarczyk łączy analityczne podejście do przestrzeni z refleksją nad ulotnością chwili. Dla niego rysunek to coś więcej niż technika — to forma dialogu z przestrzenią i samym sobą.

Prezentowana wystawa zachęca do refleksji nad sztuką dostrzegania detali i przywiązywania wagi do ulotności chwili. To przypomnienie, że nawet w erze cyfrowej, ręczne szkice pozostają istotnym narzędziem odkrywania i zrozumienia otaczającego nas świata.

Źródło: facebook.com/koszykowa